Bangkok en treintrip door Noord-Thailand

Khao San Road. Mekka voor backpackers en andere toeristen en tevens de plek waar vrijdagavond ons weekend in Bangkok van start ging. Eenmaal uit de taxi werden we overweldigd door de overdaad aan neonlichten, massa's mensen, eetkraampjes, kledingstalletjes, karretjes met drinken en eetbare insecten en westerse fastfoodrestaurants. Er waren zelfs mannen die fake ID-kaarten, rijbewijzen, studentenkaarten en FBI-ID-kaarten verkochten. We baanden ons een weg tussen de mensen en clubs en terrassen met harde muziek, op zoek naar een plaats om de nacht door te brengen. Veel zat al vol, maar uiteindelijk vonden we gelukkig een guest house dat oké genoeg was. Na een gezellige avond stonden we de volgende ochtend op voor een ontbijtje (yoghurt, eindelijk weer eens!). Van de drukte van de avond ervoot was weinig meer over, de straat was onherkenbaar. Na het ontbijt namen we een tuk-tuk die beloofde ons voor slechts 10 Baht per persoon naar het Grand Palace zou brengen, met slechts een korte tussenstop onderweg bij een kledingwinkel, "only looking". We belandden bij een chique kledingwinkel, niet het toeristische dat we verwachtten, en na een awkward momentje daar keerden we met goede hoop terug naar de tuk-tuk, die ons opeens naar nòg een kledingwinkel wilde brengen. Eéntje maar, en allemaal op de route. Jaja. Mooi niet. Ik trok de jongens uit de tuk-tuk en we gingen op zoek naar een taxi. Uiteindelijk hebben we door de stad gelopen, over verschillende markten door China Town en hebben we wat souvenirs ingeslagen. 's Avonds heerlijk westers eten bij een gezellig restaurantje tussen de papieren lantaarns. De volgende dag bezochtten we de populaire weekendmarkt, en daarna was het alweer tijd om de bus terug naar Singburi te nemen. Al met al heb ik me prima vermaakt in Bangkok, maar was de stad toch niet helemaal wat ik ervan verwacht had. Het is erg toeristisch, modern en zelfs een beetje kil naar mijn mening. Zoals de tourist agency zei: "eigenlijk moet je niet langer dan acht uur in Bangkok doorbrengen; zo interessant is het niet, de gebieden er omheen zijn meer de moeite waard." De vele marktjes, waar vooral eten verkocht werd, de nauwe gangetjes en steegjes en de vele mensen die het stadsleven van Bangkok vormden waren wel leuk om te zien!

Zondagavond vertrok ik, weer met een andere groep, naar Lopburi voor de treintrip. Het is heel leuk om steeds allerlei nieuwe mensen te ontmoeten, maar de downside ervan is dat het je steeds opnieuw weer energie kost om elkaar te leren kennen en op sociaal niveau te investeren. Die nacht sliep ik in een hotel op het eerste zachte matras in een maand. Wauw, wat was dat genieten! Bijzonder om te zien dat zulk soort kleine dingen, die je thuis vanzelfsprekend vind, je zo blij kunnen maken nadat je het een tijdje zonder hebt moeten doen.

Gedurende de treintrip deze week reizen we via Lopburi, Chum Saeng, Sila At en Lampang naar Chiang Mai. Het is erg leuk om alle stationnetjes en de omringende straatjes en winkeltjes te zien. Veel mensen zitten gewoon te zitten. Geen haast, gewoon een beetje om je heen kijken. De kleine gekleurde winkeltjes, kraampjes en gebouwtjes zijn ietwat vervallen. Het geeft een armoedige indruk. Wel typisch Aziatisch. Zie mijn facebook voor de foto's!

Maandagavond sliepen we op een soort boerderij op het platteland. Prachtig, zo tussen de rijstvelden en palmbomen. De nacht was een belevenis opzich: op een houten vlonder boven het water, op een matrasje in de open lucht, 'slapend' tussen de krioelende kleine insecten met regen die toevallig die avond besloten had om met bakken uit de hemel te komen. Een leuke ervaring hoor, maar één nachtje is wel genoeg. Ik vrees dat ik hier toch teveel een luxepaardje voor ben dat gesteld is op hygiëne en een schoon aanvoelend lichaam...

Woensdag vertrokken we, na nog even van het Thaise boerenleven genoten te hebben en door de natte akkers te hebben gereden op een primitieve tractor, weer naar het station voor het vervolg van onze treinreis. Na vier uur trein met het uitzicht op de vele groene akkers, velden en rijstplantages, met ondertussen continu verkopers die half zingend door de gangpaden liepen, kwamen we 's avonds aan in Sila At, waar we bij een straattentje Thais aten. Daarna heerlijk geslapen in een hotel met, jaja, een zacht matras!

De volgende ochtend bezochtten we een lokale middelbard school en gaven we daar 'les' aan de kinderen. Wat me opvalt, is dat de scholen hier zoveel rijker en beter verzorgd zijn dan in India. Daarentegen is het niveau Engels van de kinderen (in dit geval kinderen van 14 t/m 17 jaar) teleurstellend; hun kennis op dit vlak is zeer beperkt en simpele vragen begrijpen ze niet. De Indiase kindjes konden vanaf 4 jaar de dingen die de veel oudere Thaise kinderen nog niet kunnen... Na het lesgeven hebben we samen met de iets jongere kinderen gevolleybald: erg leuk!

De regenbuien laten zich helaas steeds frequenter zien. Ze zijn extreem hevig; binnen enkele seconden ben je doorweekt en binnen enkele minuten verandert de straat in een rivier. De temperatuur lijdt er niet onder, het is nog steeds erg warm.

Donderdag bestond vooral uit reizen: onder andere vier uur in een trein met het meest oncomfortabele bankje dat ik ooit ervaren heb. Na gebroken uit de trein te zijn gerold, besloten we dat het die middag tijd was voor een Thaise massage. Het beste besluit van de week, wat was dat heerlijk! Gelukkig ben ik reuze flexibel en bewoog mijn lichaam gewillig en zonder pijn mee in alle bochtrn waarin de masseusse ze bewoog. Kuch.

Nu is het tijd voor het avondeten! Vanavond gaan we hiervoor naar de lokale markt, ben benieuwd. Aan eten in ieder geval geen gebrek, je struikelt hier letterlijk over de eetkraampjes. Ik vind het nog steeds bijzonder, en dit geldt zowel voor India als voor Thailand, dat zoveel mensen in grote getalen exact dezelfde dingen verkopen en er praktisch nooit klanten te zien zijn. Hoe verdienen zij hun brood?
Wij gaan nu in ieder geval één verkoper van brood voorzien. Een verslag van de rest van de treintrip komt later online!