Week twee in India: nog steeds genieten.
Blijf op de hoogte en volg Sterre
20 Juli 2014 | India, Jaipur
Alweer een week voorbij gevlogen! Ik had van tevoren nooit verwacht dat het zo snel zou gaan; zes weken vakantie leek zo lang, maar over zes dagen verruil ik India alweer voor Thailand.
De afgelopen week heb ik samen met twee anderen elke ochtend op een schooltje gewerkt met een groep van zo'n 35 kinderen. De kinderen zijn over het algemeen ingedeeld in twee klassen. Er is één leerkracht aanwezig. Het is bizar om te zien hoezeer de kinderen verschillen in leeftijd en hun niveau van Engels en rekenen. De één is drie jaar, kent geen alfabet en kan niet tellen, de ander is vijftien, bezit een goede Engelse vocabulaire en kan moeilijke sommen oplossen. De extreme verschillen maken het erg lastig om les te geven, maar we doen ons best. Voor de jongste kinderen geldt vooral dat we met ze spelen (bij voorkeur leerzame spelletjes): zo blijven ze in ieder geval van de straat en hebben ze het leuk met elkaar. Het js bijzonder om te zien hoe beleefd, open, leergierig en bescheiden de kinderen zijn. Heel wat anders dan in Nederland... De kinderen zijn allemaal erg enthousiast, en we genieten van elkaars gezelschap!
Ondertussen is de armoede nog steeds groot en alom aanwezig. Deze week kwamen er drie nieuwe jongetjes naar school. Ze hadden nog geen schooluniform. Hun eigen kleding was vies, gescheurd en zichtbaar al vele malen met naald en draad hersteld. Hun huid is schilferig en hun haar vet. Wat me ook is bij gebleven, is een ritje met de tuk-tuk. Tijdens het wachten voor een stoplicht lopen er dan altijd allemaal mensen langs die bedelen om geld of eten. Een paar dagen geleden was er een klein jongetje, vies, arm, gescheurde kleding. Hij bedelde, en plotseling knielde hij half en begon hij mijn voeten meerdere malen te kussen...Zo aandoenlijk en schrijnend. Vooral het feit dat het steeds kindjes zijn die, ook 's nachts nog, achter je aanrennen voor geld of eten.
Door het vrijwilligerswerk en de weinige uren slaap 's nacht zijn we overdag moe, en rusten we na de lunch meestal gewoon even uit op een grond van matrassen in de 'woonkamer'. 's Middags gaan we er soms nog even op uit, om samen te eten of om bijvoorbeeld een marktje te bezoeken. De marktjes zijn met al hun geuren, kleuren en drukte een aanslag op de zintuigen. Verkopers lokken je naar hun koopwaar. Natuurlijk hebben ze allemaal 'the best quality' en is alles 'beautiful' en heeft het 'the best price'. We zijn ondertussen goed geworden in afdingen; na even voet bij stuk te houden komen we vaak weg met een derde van de oorspronkelijk gevraagde prijs.
Vrijdag zijn we van Jaipur richting Pushkar vertrokken voor een kameelsafari. Het was een grappige en mooie ervaring: een karavaan van kamelen, lopend door de stad, bergen en woestijn met ern ondergaande zon en gezang in Hindi door de begeleiders van de kamelen. Anderhalf uur, zere benen en een hele ervaring rijker kwamen we aan op onze verblijfplaats voor de nacht. Tenten werden opgezet en het avondeten werd gekookt. Na een heerlijke maaltijd maakten we het kampvuur aan. Al snel werden er een gitaar en geïmproviseerde trommels bijgepakt, en begon een gezellige avond vol Spaanse en Indische muziek, gezang en gedans rond het kampvuur. Ook de Indische kameelrijders deden mee. Toen de jongens daarna nog even de woestijn wilden verkennen besloot ik samen met een ander meisje om mee te gaan. Nieuwsgierigheid won het van angst. Heuvel op, heuvel af, in het donker vergezeld door mobiellicht. Plotseling een hamsterachtig beest, daarna een snerpend geluid dat leek op een kat. Maar we waren in India. In een woestijn. In het donker. Alleen. Een iets minder onschuldig beest was niet uitgesloten. Het gevolg: zeven jongens, bang als kinderen, rennend voor hun leven door dr woestijn. Eenmaal aangekomen bij het kamp beweerden de Indiase kameelrijders dat zij ons gevolgd waren en verantwoordelijk waren voor het angstaanjagende geluid. Ha-ha.
Na een nacht vol paranoia door alle beestachtige geluiden was het tijd om, per kameel, terug te keren naar de bewoonde wereld. Na het ontbijt vertrokken we naar de binnenstad van Pushkar voor sightseeing. Wauw, wat is Pushkar prachtig. Het is een kleurrijk sprookje aan het water. Overal kleuren en 'heilig' uitziende mensen met tulbanden, lange baarden, gewaden en kettingen. Overal kraampjes en karren met eten en souvenirs. We hebben een paar uur lang heerlijk rondgelopen, tempels bezocht, gewinkeld en aan het water gezeten. Op en top genieten!
Vandaag nog een dagje sightseeing in Jaipur City, en dan breken mij laatste vijf dagen in India alweer aan. Zaterdag zal ik India verruilen voor Thailand. Maar eerst nog even genieten van de laatste dagen en ervaringen in Incredible India!
De afgelopen week heb ik samen met twee anderen elke ochtend op een schooltje gewerkt met een groep van zo'n 35 kinderen. De kinderen zijn over het algemeen ingedeeld in twee klassen. Er is één leerkracht aanwezig. Het is bizar om te zien hoezeer de kinderen verschillen in leeftijd en hun niveau van Engels en rekenen. De één is drie jaar, kent geen alfabet en kan niet tellen, de ander is vijftien, bezit een goede Engelse vocabulaire en kan moeilijke sommen oplossen. De extreme verschillen maken het erg lastig om les te geven, maar we doen ons best. Voor de jongste kinderen geldt vooral dat we met ze spelen (bij voorkeur leerzame spelletjes): zo blijven ze in ieder geval van de straat en hebben ze het leuk met elkaar. Het js bijzonder om te zien hoe beleefd, open, leergierig en bescheiden de kinderen zijn. Heel wat anders dan in Nederland... De kinderen zijn allemaal erg enthousiast, en we genieten van elkaars gezelschap!
Ondertussen is de armoede nog steeds groot en alom aanwezig. Deze week kwamen er drie nieuwe jongetjes naar school. Ze hadden nog geen schooluniform. Hun eigen kleding was vies, gescheurd en zichtbaar al vele malen met naald en draad hersteld. Hun huid is schilferig en hun haar vet. Wat me ook is bij gebleven, is een ritje met de tuk-tuk. Tijdens het wachten voor een stoplicht lopen er dan altijd allemaal mensen langs die bedelen om geld of eten. Een paar dagen geleden was er een klein jongetje, vies, arm, gescheurde kleding. Hij bedelde, en plotseling knielde hij half en begon hij mijn voeten meerdere malen te kussen...Zo aandoenlijk en schrijnend. Vooral het feit dat het steeds kindjes zijn die, ook 's nachts nog, achter je aanrennen voor geld of eten.
Door het vrijwilligerswerk en de weinige uren slaap 's nacht zijn we overdag moe, en rusten we na de lunch meestal gewoon even uit op een grond van matrassen in de 'woonkamer'. 's Middags gaan we er soms nog even op uit, om samen te eten of om bijvoorbeeld een marktje te bezoeken. De marktjes zijn met al hun geuren, kleuren en drukte een aanslag op de zintuigen. Verkopers lokken je naar hun koopwaar. Natuurlijk hebben ze allemaal 'the best quality' en is alles 'beautiful' en heeft het 'the best price'. We zijn ondertussen goed geworden in afdingen; na even voet bij stuk te houden komen we vaak weg met een derde van de oorspronkelijk gevraagde prijs.
Vrijdag zijn we van Jaipur richting Pushkar vertrokken voor een kameelsafari. Het was een grappige en mooie ervaring: een karavaan van kamelen, lopend door de stad, bergen en woestijn met ern ondergaande zon en gezang in Hindi door de begeleiders van de kamelen. Anderhalf uur, zere benen en een hele ervaring rijker kwamen we aan op onze verblijfplaats voor de nacht. Tenten werden opgezet en het avondeten werd gekookt. Na een heerlijke maaltijd maakten we het kampvuur aan. Al snel werden er een gitaar en geïmproviseerde trommels bijgepakt, en begon een gezellige avond vol Spaanse en Indische muziek, gezang en gedans rond het kampvuur. Ook de Indische kameelrijders deden mee. Toen de jongens daarna nog even de woestijn wilden verkennen besloot ik samen met een ander meisje om mee te gaan. Nieuwsgierigheid won het van angst. Heuvel op, heuvel af, in het donker vergezeld door mobiellicht. Plotseling een hamsterachtig beest, daarna een snerpend geluid dat leek op een kat. Maar we waren in India. In een woestijn. In het donker. Alleen. Een iets minder onschuldig beest was niet uitgesloten. Het gevolg: zeven jongens, bang als kinderen, rennend voor hun leven door dr woestijn. Eenmaal aangekomen bij het kamp beweerden de Indiase kameelrijders dat zij ons gevolgd waren en verantwoordelijk waren voor het angstaanjagende geluid. Ha-ha.
Na een nacht vol paranoia door alle beestachtige geluiden was het tijd om, per kameel, terug te keren naar de bewoonde wereld. Na het ontbijt vertrokken we naar de binnenstad van Pushkar voor sightseeing. Wauw, wat is Pushkar prachtig. Het is een kleurrijk sprookje aan het water. Overal kleuren en 'heilig' uitziende mensen met tulbanden, lange baarden, gewaden en kettingen. Overal kraampjes en karren met eten en souvenirs. We hebben een paar uur lang heerlijk rondgelopen, tempels bezocht, gewinkeld en aan het water gezeten. Op en top genieten!
Vandaag nog een dagje sightseeing in Jaipur City, en dan breken mij laatste vijf dagen in India alweer aan. Zaterdag zal ik India verruilen voor Thailand. Maar eerst nog even genieten van de laatste dagen en ervaringen in Incredible India!
-
20 Juli 2014 - 07:55
Aad En Wendy:
Lieve Sterre, Met plezier lezen we jouw verslag. Wat een ervaring doe je op. Wat fijn dat je zo enthousiast bent. We wensen je veel plezier de laatste dagen in Indiia. Dikke kus Aad en Wendy -
20 Juli 2014 - 09:47
Opa L En Oma M:
puur genieten meisje, wat een leven daar! langer verhaal volgt via mail mop, liefs opa l en oma m -
20 Juli 2014 - 09:53
Liliane:
Hoihoi!
Wat is t heerlijk om jouw verhalen te lezen en terug te denken naar hoe het er ook alweer allemaal uitzag in India. Heel veel plezier de laatste dagen in India en geniet van het mooie Thailand:)
Ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Xxx -
20 Juli 2014 - 09:55
Margit:
Lieve Sterre, hadden wij niet iets afgesproken over nieuwsgierigheid en risico??? :p
Verder fantastisch om te lezen! Samen met de foto's op Facebook en de appjes blijven we helemaal oo de hoogte van je fantastische belevenissen! Helemaal geen gelegenheid voor heimwee! :)
Hvj! Veel plezier schat! -
20 Juli 2014 - 13:38
Martine:
Lieve Sterre,
Net al je verslagen gelezen. Erg leuk om te lezen hoe je geniet van alles wat je meemaakt en de indrukken die je opdoet! Geniet van je laatste daagjes in India! Ik kijk ondertussen uit naar je volgende verslag!
Liefs Martine -
20 Juli 2014 - 17:26
Caroline:
Lieve Sterre,
Alweer leuk om te lezen en fijn om te weten dat je het goed/leuk/fijn/bezonder/indrukwekkend hebt. Leuk, op een school aan de slag. Stoere actie in woestijn. Beter achteraf te horen dan vooraf haha! Geniet nog lekker van India en al het moois. Veel liefs van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
